Onze Franse Keuken

Lock-down in Frankrijk Weekoverzicht 1

Wat een bizarre week. Daar zitten we dan. In Lock-Down in Frankrijk. Het is bijna niet te bevatten. Om het voor mezelf een beetje te kunnen plaatsen hou ik een dagboek bij. Eigenlijk ook voor de meiden voor later. Dan kunnen ze teruglezen hoe wij deze lock-down periode hebben beleefd met zijn viertjes. Vandaag geen recept, maar een kleine samenvatting van onze eerste lock-down week op het Franse platteland.

Vrijdag 13 maart: De laatste schooldag. Bij aankomst blijven de gewone begroetingen uit. Geen zoen op beide wangen. Geen handen schudden. Dat voelt heel vreemd. Iedereen staat elkaar een beetje onwennig aan te kijken op een afstand van een ruime meter.

Weekend 14/15 maart: Een rustig weekend zonder sport. De gymlessen van Marie en danslessen van Annick zijn tot nader order geannuleerd. We maken een ommetje met de fiets. Nou is het normaal gesproken in ons gehuchtje al heel rustig. Nu zien we werkelijk niemand. We komen alleen de dorpshond Argos tegen.

Maandag 15 maart: We maken een ‘thuisschooltje’. De bureautjes van de meiden slepen we naar de woonkamer. We volgen het schoolritme. Op de schooldagen staan we gewoon om zeven uur op. Rustig ontbijten en daarna aan de slag. Het online lesgeven is hier op het Franse platteland nog niet zo doorgedrongen. Bovendien zijn alle online platformen overbelast en daardoor slecht bereikbaar. Gelukkig kunnen we ook zelf genoeg opdrachtjes verzinnen. Onze meiden zijn nogal leergierig en gaan enthousiast aan de slag. Wij moeten wennen aan onze nieuwe situatie en zijn nog wat zoekende.

‘s Avonds kijken we naar de toespraak van Rutte en daarna naar die van Macron. Twee goede verhalen, met verschillende uitkomst. In Nederland blijven de winkels vooralsnog open en kan men gewoon de straat op. Hier in Frankrijk gaan we in lock-down. Het komt erop neer, dat je je huis niet meer uit mag zonder goede reden. Ga je toch op pad, dan moet je een formulier invullen: Er zijn maar 5 goedgekeurde redenen om je te verplaatsen: het uitoefenen van een beroep dat niet vanuit huis gedaan kan worden/ voor essentiële boodschappen/ voor medische afspraken/ voor het verzorgen van zieke familieleden of het ophalen van kinderen/ voor het uitlaten van de hond of een korte, individuele sportieve activiteit (max. 2 km van huis, fietsen verboden). Ook gaan de buitengrenzen van het Schengengebied op slot.

Dinsdag 16 maart: Om 12u start de officiële lock-down. Ik ben onrustig en check continue de nieuwssites. Het voelt raar. Het is één ding, dat je er zelf voor kiest om thuis te blijven. Iets heel anders als het je wordt opgedragen en je dus niet meer zonder goede reden weg mag. We bellen veel met familie en vrienden. Ook komt de ene na de andere WhatsApp binnen. Iedere dag hebben de meiden twee keer ‘sport’. Eén keer in de ochtend en één keer in de middag. Als je rennen sport noemt is het ineens reuze interessant. We zetten iedere keer weer een ander parcours uit.

Woensdag 17 maart: Normaal gesproken is woensdag een vrije dag voor de meiden. Zij hebben dan altijd pianoles en zangles. Nu dat niet doorgaat spelen we maar gewoon lekker buiten in de tuin. Wat een mazzel dat we zoveel ruimte hebben. Je zou maar ergens in een stad zitten. Drie hoog achter met een paar kinderen, een hond en een klein balkonnetje. Vandaag picknicken we samen. De meiden vinden het geweldig.

Donderdag 18 maart: Tussen de bedrijven door gaan we gewoon verder met de voorbereidingen voor het seizoen. Wanneer dit gaat starten is nu nog volledig onduidelijk. Die onzekerheid is uiteraard een grote zorg. We kunnen er helaas niets aan veranderen. We moeten het gewoon afwachten. Ons terrein ligt er binnenkort in ieder geval prachtig bij. De klusjes leveren dit soort leuke ‘voor-na’ plaatjes op.

Vrijdag 19 maart: We worden gebeld door de school. Of we de nieuwe schoolboeken voor Annick willen komen ophalen. Ik print het benodigde formulier uit, vul het in en ga naar de school. Het schoolplein ligt er verlaten bij. Ik praat even met de juf. Die ziet het niet al te rooskleurig in. Voorlopig zijn we aangewezen op thuisscholing.

Daarna ga ik boodschappen doen. Uiteraard heb ik ook dit op een formulier aangegeven. Ik word onderweg overigens niet aangehouden en/of gecontroleerd. In de supermarkt liggen de schappen nog vol genoeg. Alleen het brood en toiletpapier is bijna op. Bij de kassa is een plastic scherm geplaatst ter bescherming van de cassiëres.

Weekend 20/21 maart: Het is prachtig weer. De juf van Marie heeft op zaterdagochtend een online kringgesprek georganiseerd. Zo kan Marie met wat klasgenootjes bijpraten. Ze vindt het allemaal maar vreemd en is bij aanvang wat verlegen. Naderhand geeft ze aan, dat ze het toch wel erg leuk vindt. Gelukkig heeft de juf beloofd dat ze dit regelmatig gaan doen de komende tijd.

In Nederland gaat men, ondanks het verzoek tot social distancing, dit weekend massaal naar het strand, bos, tuincentra en/of bouwmarkt. Ik begrijp er helemaal niets van. Het ene moment staat iedereen te klappen voor de zorg. Het volgende moment worden de regels volledig aan de laars gelapt. Hier in Frankrijk is men streng, maar ook hier houdt niet iedereen zich aan de lock-down. Vooral de jeugd in de banlieues van Parijs gaat de straat op. Daar wordt hard tegen opgetreden door de politie en er worden arrestaties verricht. Hoe gaat dit aflopen ?……

Deze week kunnen jullie naast dit overzicht nog een nieuw recept verwachten. Ook daar moet ik even een modus voor vinden. Mijn hoofd staat er namelijk totaal niet naar. Het recept zal ik in de loop van deze week online zetten. In de tussentijd:

HOU AFSTAND, BLIJF THUIS en PAS OP JEZELF EN ELKAAR.