Samen koken op afstand – Ricotta yoghurt taart

Voor de 3e en 4e testsessie van Samen koken op afstand hebben Inge en ik recepten gekozen uit ‘de zilveren lepel’. Een enorme pil, die eigenlijk maar een beetje in mijn boekenkast stof staat te vangen. Allebei koken we er eigenlijk bijna nooit wat uit. De opmaak is ook niet heel aantrekkelijk. Wij zijn meer van de ‘kijk-kookboeken’. Denk aan Tessa Kiros en Annabel Langbein. Inge koos de ricotta-yoghurt taart.
Wat vond ik ervan?
Ik ben niet zo’n ricottafan. Een beetje nietszeggende kaas met een korrelstructuur. Ik zou, zeker voor een taart, eerder gaan voor zachtromige mascarpone. Een uitdaging dus – dit recept – geen taart, die ik normaal gesproken zo één twee drie zou kiezen. Groot pluspunt van deze testsessie: Het is een makkelijk, helder geschreven recept en de taart is normaal gesproken vrij snel gemaakt. In mijn geval viel dit toch wat tegen, want ik besloot om hem samen met Marie te maken. Eigen schuld, dikke bult. Deze taart is niet geschikt om met een driejarige te bakken. Wat ik echt opvallend vond aan het recept is dat er best veel Maïzena doorheen gaat en om één of andere reden krijg ik daar altijd de kriebels van. Ik vind het rotspul. De taart werd daardoor ook wel heel erg ‘gummig’ van structuur.
Ik vond hem ook nog eens bijzonder smakeloos. Mijn meiden vonden hem heerlijk. Grappig hoe dat werkt en gelukkig maar, want anders was hij in zijn geheel in de prullenbak terecht gekomen. Omdat hij zo stevig is, kan je de taartpuntjes zo uit het handje afhappen. Wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar, maar als je een ‘neutrale’ kindertaart zoekt dan kan je met dit recept uit de voeten.
Wat vond Inge ervan?
Wil je deze taart zelf eens een keertje maken?
Het recept staat op pagina 1069 van De Zilveren Lepel.
Zoals gezegd hebben we ook voor de 4e testsessie nog een recept uit de Zilveren lepel gemaakt. De ‘smakelijke rundvleesrolletjes’ wel te verstaan. Was dat gerecht wel een succes? Dat hoor je binnenkort.