Blondies met witte chocolade
Blondies met witte chocolade. Ik dacht dus altijd dat blondies sowieso uit witte chocolade bestonden. De witte versie van een brownie zeg maar. Niet dus. Qua smaak en structuur lijkt een blondie eigenlijk meer op boterkoek. Je maakt ze van bloem, bruine suiker, boter, eieren en bakpoeder. Weer wat geleerd.
Het feit dat witte chocolade geen deel uitmaakt van het basisrecept betekent natuurlijk niet, dat je het niet zelf kan toevoegen. Bij deze presenteer ik jullie dan ook mijn blondies met witte chocolade.
Een paar weken geleden was Marie jarig. Ze werd acht. De jarige mag bij ons altijd zelf de verjaardagstaart uitkiezen. In Marie haar geval werd het ouderwetse Hollandse appeltaart. Daar is ze gek op. Uiteraard met een flinke toef slagroom erbij. Dat maakt het helemaal af.
Annick houdt daarentegen helemaal niet van appeltaart. Ja, de korst. ‘Ik vind appeltaart zonder appel lekker’ zegt de kleine wijsneus dan. Voor haar besloot ik dan ook iets anders te maken. Zij is gek op chocolade. In plaats van de ‘Franse chocoladetaart‘ leek het mij een mooie gelegenheid om wat nieuws te proberen.
Dus beloofde ik haar dat ik brownies – of zoals zij zeggen BWWWWOUNIES’ te maken van witte chocolade. Dat vond ze een goed idee en Marie vroeg gelijk of ze die dan ook mocht proeven. Ja, natuurlijk.
Dus, meisjes blij en ik naar de winkel. Ik had toen al bedacht dat ik blondies ging maken. Thuisgekomen even Pinterest afstruinen naar een recept om te kijken of de verhoudingen hetzelfde zijn als bij een brownie. Huh? Het is helemaal geen witte brownie? Er gaat helemaal geen witte chocolade door? Ehhhh…
Tja, ik had aan de ladies brownies met witte chocolade beloofd. Ik besloot gewoon stukjes witte chocolade door een blondie beslag te roeren. Dat zal vast ook best lekker zijn. Dit is dus helemaal geen goed doordacht recept. Nee, eerder een lucky ‘dan maar zo’ vinding.
Een blondie is trouwens ook helemaal niet wit van kleur. Nog één van mijn misvattingen. Jullie merken het al. Mijn kennis met betrekking tot het onderwerp ‘blondie’ is dramatisch.
Een blondie heeft een lichtbruine karamelachtige kleur. Dat komt door het gebruik van de bruine suiker. Gelukkig zie je in mijn versie heel duidelijk de witte brokjes chocolade terug.
Je kunt de blokjes blondie prima invriezen en er af en toe een paar ontdooien.
Leuk voor bij de koffie.
Even een kleine waarschuwing. Deze blondies zijn voor de echte zoetekauwen onder ons.
Voor mij zijn ze wel erg aan de zoete kant. Ik kan ze net hebben, zeg maar. Onze dames zijn groot fan. Marie twijfelt nu al of ze volgend jaar bij haar verjaardag weer voor de appeltaart gaat, of misschien voor deze blondies. Kijk, dat is nog eens eer van mijn werk. Ik heb nog maar niet verklapt, dat ik ze dan ook best weer allebei wil maken…….
Blondies met witte chocolade
Ingrediënten
- 225 gram roomboter ongezouten
- 350 gram basterdsuiker lichtbruin
- 2 eieren
- 1 theelepel vanille extract
- 275 gram bloem
- 1 theelepel bakpoeder
- zout
- 100 gram witte chocolade
Bereiding
- Verwarm de oven voor op 200 graden. Bekleed je vierkante bakblik (20 bij 20 cm) met bakpapier. Op die manier kan je de blondie na het bakken makkelijk(er) verwijderen uit het blik.
- Hak de chocolade in niet al te kleine brokjes en zet apart.
- Smelt de boter in een steelpannetje op laag vuur. Giet de boter in je keukenmachine en mix het met de suiker tot je een mooi lichtgeel mengsel hebt. Een minuut of 5.
- Voeg dan één ei toe en meng tot het is opgenomen. Voeg dan het tweede ei toe en meng ook dit net zolang tot het goed opgenomen is.
- Voeg het vanille-extract toe en meng nog 3 minuten.
- Voeg de bloem en bakpoeder toe en een snuf zout. Meng nog even kort. Zet dan je keukenmachine uit en spatel de brokjes witte chocolade door het beslag. Giet het beslag in je bakblik en strijk de bovenkant glad.
- Bak de blondies in 30 minuten goudbruin. De blondie is nog zacht van binnen, maar de randjes zien er dan als het goed is mooi stevig uit. LET OP: je moet de blondie helemaal laten afkoelen, voordat je hem uit de vorm haalt. Hij stijft dan namelijk in die tijd ook een beetje op en dat heeft hij nodig. Ik haal zelf eerlijk gezegde de buitenrandjes er altijd af – die zijn bij mij vaak aan de (te) harde kant – en snij daarna de blondie in mooie blokjes.
