Blogfee Clau
Soms komen mensen op je pad op precies het juiste moment. Neem nou Clau, die ik bij deze bombardeer tot mijn persoonlijke blogfee. Afgelopen week kwam zij samen met manlief weer vakantie bij ons vieren op La Panacée. De laatste week van ons 7e (!!) seizoen.
Clau is net als ik gek op Frankrijk, een enthousiaste hobbykok en een leesgek. Ook volgt ze veel kookblogs, waaronder de mijne. Je hebt haar geestige reacties op mijn schrijfsels vast wel eens gezien. Het is haar uiteraard opgevallen dat mijn blog zo goed als stilgevallen is. Hoogste tijd dus om mij eens goed uit te horen over het ‘hoe en waarom’. Voor mij een goed moment om eens echt stil te staan en na te denken over mijn rare bloggedrag. Ik vond het een dusdanig nuttige exercitie dat ik mijn blogfee-sessie even met jullie deel (zodat jullie een beetje mijn manier van denken en werken kunnen volgen). Ik kwam tot de volgende conclusies:
Uitstelgedrag
In augustus en de eerste weken van september blogde ik niet door de drukte hier, daarna door…..tja, door wat eigenlijk? Enorm uitstelgedrag om mee te beginnen. Foto’s ordenen, kinderkleertjes uitzoeken, to-do lijstjes maken, wordpress thema’s uitzoeken voor de overstap van blogger naar wordpress. Daar kan je echt enorm druk mee zijn – als je een beetje je best doet. En, en, en…?
Overkill aanbod
Eerlijk gezegd ben ik een beetje lamgeslagen. Foodblogs, kookboeken en kookprogramma’s vormden altijd een bron van inspiratie, maar de laatste tijd demotiveert de overkill aan informatie me. Het ene foodblog dat ik bezoek is nog mooier dan de andere. Prachtige foto’s. Instragram, Twitter, Facebook, Pinterest. Wil je tegenwoordig een beetje meedoen dan moet je eigenlijk ook nog gaan vloggen. Ja, hoe dan?! Ik ben een ontzettende digibeet, ben apetrots als ik een ‘acceptabele’ foto weet te maken van inmiddels koud geworden eten (ook zoooo irritant).
Mentaliteit blogwereld
Ik vind dat de blogmentaliteit enorm aan het veranderen is. In negatieve zin. Dat is natuurlijk al een tijdje aan de gang, maar het valt me steeds vaker op en irriteert me meer. Ik noem het misgunnen – of beter nog ordinaire jaloezie. Een aantal bloggers heeft inmiddels de hobbyblog kunnen uitbouwen tot een fulltime job. Sommigen zelfs een eigen kookboek kunnen uitbrengen. Hun blogs zijn vaak dus ook wat commerciëler van aard. Zo schrijven zij bijvoorbeeld ook over producten, die zij toegestuurd krijgen. Top toch?! Good for you! Denk ik dan. Maar ik hoor en lees steeds vaker commentaar als ‘dat men alleen maar lovende woorden overheeft voor de geposte producten’ (ja,duhhh, het is vaak ook gewoon een vorm van reclame) bla bla bla…en dan noem ik pas één klein voorbeeldje. Ik snap alle ophef niet en word er eerlijk gezegd een beetje moedeloos van. Ok, Als je dat niet leuk vindt dan lees je die blogs toch gewoon niet meer?!
Ik blog omdat het een hobby is, maar als dat op een gegeven moment omslaat naar een commercieel succes dan sta ik daar echt niet onwelwillend tegenover. Het kost toch ook allemaal ontzettend veel tijd? Alleen maar fijn als je het voor elkaar weet te krijgen om daar ook inkomsten mee te genereren als je dat wilt. Laat iedereen dat lekker voor zichzelf uitmaken.
Afijn, lang verhaal kort. Ik zag even de lol van bloggen niet meer zo in. En toen was daar mijn motivational speaker Clau met de volgende treffende feedback:
Blogfee Clau to the rescue…
– ‘zie je Nigella, Ottolenghi en Gordon Ramsay zich iets aantrekken van het feit dat er al zoveel anderen zijn?‘ Ehh nee, dan noem je ook wel een paar namen haha, maar ok – point taken.
– Ophouden met dat gemier ‘Venselaar’ (ja, Clau haar ‘koosnaam’ voor me). Zet dat blog zsm over op wordpress als je dat zo graag wil. Niet eindeloos blijven zoeken naar het zogenaamd juiste thema, maar gewoon een thema kiezen en gaan. Voor het overzetten gewoon kijken naar ‘how-to’ filmpjes op YouTube en anders aan Arjan vragen. Check two!
– Je hebt een niche – dat ben je zelf! Je blogt zoals je praat (waarop Arjan reageerde dat ik de afgelopen maanden dus minstens 3000 blogposts had kunnen schrijven – waarvan akte) Je bent wie je bent- met al je rare fratsen (als gewoon 3 maanden amper bloggen), to-do lijstjes, en standaard véél te veel plannen. Dat maakt je blog ook echt JOUW blog en dat maakt je lezenswaardig in de overvolle foodblogwereld. Kijk, dat is even een fijne positieve feedback, een veer in mijn kont en een eye-opener.
DUS…ik ben om…ik ga weer door…ik heb er nu ook daadwerkelijk tijd voor, want ons seizoen zit erop. Ik ga mij weer enthousiast op het bloggen storten. Beware….misschien volgt over een tijdje wel een heuse VLOG (ik beloof niets :-)) of beter nog…eindelijk dat ‘kook’boek waar ik al jaren hardop over droom.
Ik wens alle bloggers een eigen blogfee toe – Thanks Clau!
Nell Nijssen
november 2, 2015 at 4:16 pmLieve Lisette, ik snap precies wat je bedoelt te zeggen. De overload, de vreselijke rivaliteit, de wizkids die kennelijk alles voor elkaar krijgen. En toch …. juist door jezelf te blijven blijf jij jij. Dat maakt elke blogger tot een niche. Niets mis mee. Net als je blogfee Clau lees ik je bijzonder graag. Natuurlijk ken ik ook mijn dips. Maar dan denk ik weer aan de woorden van een trouwe vriend: als je even geen inspiratie hebt, kijk dan om je heen, schrijf desnoods over het roestige tuinhek of over die versleten trui, maar SCHRIJF!
Anoniem
november 2, 2015 at 5:37 pmDag Lisette, ik ben blij van je te horen. Ik ben ook een absolute digibeet. Ik 'volg' je blog nu sinds afgelopen zomer, heb al vele heeeeeeerlijke receptjes van je gemaakt en ben elke week weer benieuwd of er iets nieuws op staat. En als dat niet zo is…… dan wacht ik gewoon een weekje. Ik hoop dat je doorgaat met het schrijven van lekkere recepten en de teksten er bij. Ik heb nog niet eerder gereageerd op een 'blog' van je maar bij deze: wens je veel succes en inspiratie toe en hoop dat je nog heeeeeeeel lang blijft bloggen! Door jou is mijn digitale wereld in elk geval een stuk groter geworden! Dank daarvoor.
Huis in de Provence
november 2, 2015 at 9:11 pmOh wat herkenbaar!! Ik raak ook een beetje ontmoedigd van al die mooie blogs! Maar eerlijk gezegd vind ik die huis-tuin-en keuken blogs, die er geen geld mee verdienen veeeel leuker! Ben zelf ook niet zo meer aan t bloggen, ben veel op instagram;) zet je daar ook af en toe een fototje weer neer! zo gezellig! En ik geniet ook van je blog als je 1x per mnd wat post. Heb je trouwens nog een lekker risotto recept zonder pompoen en een goede pompoen soep? Of staan die al op je blogs :0 dan ga ik even zoeken….Geniet lekker vd herfst! Wat zijn de kleueren mooi he dit jaar!! Groetjes Mirjam
Marthy Berends
november 3, 2015 at 9:52 amIk kan me heel goed voorstellen dat het bloggen je zo nu en dan teveel wordt. Je hebt een heel druk leven, een gezin en dan ook nog al die bloggers die het in jouw ogen veel beter doen. Niets van aantrekken. Ik lees verschillende blogs maar ben altijd ontzettend blij als jij weer wat publiceert. Gewoon doorgaan, in je eigen tempo. Ik blog iedere dag wat me geen moeite kost. Heb de tijd, hou van fotograferen en klets er een verhaaltje bij. Stelt allemaal niets voor maar ik vind het gewoon leuk om te doen. En zolang ik het leuk vind blijf ik door gaan. Moet ik op Instagram, nou nee, niet zoveel zin in, weer iets ingewikkelds. Doe ik het gewoon niet. Wat ik met dit verhaal wil zeggen, doe het zoals jij het leuk vindt, leg jezelf niet teveel verplichtingen op want dan gaat het tegenstaan. Blijf lekker doorgaan!
Ludo (Belgische lezer)
november 3, 2015 at 11:08 amIk kom hier ook elke week een kijkje nemen en heb al met veel plezier een aantal recepten van je blog uitgeprobeerd!
Je verwoordt het prima en ook de kleine tips & trics zijn al meermaals goed van pas gekomen.
Lisette
november 3, 2015 at 2:17 pmHi Nell, bedankt voor je lieve feedback en fijn dat je begrijpt wat ik bedoel. Goed om te lezen dat ook jij een echte 'blogfee' (in de vorm van een trouwe vriend) hebt met super wijze raad. Ik ga zeker om me heen kijken en schrijven. Groetjes uit Frankrijk
Lisette
november 3, 2015 at 2:19 pmDank voor je lieve reactie en natuurlijk dat je de moeite hebt genomen om een reactie te plaatsen. Superleuk!
Lisette
november 3, 2015 at 2:29 pmHa Mirjam – blij dat jij het gevoel herkent. Ik ga zeker ook weer dingetjes op Instagram zetten. Ik heb 3 leuke pompoensoepen staan (even bij tabje recepten bij de soepen kijken). 1 knolselderij-pompoensoep, 1 met appel en salie en 1 met rode linzen. Alledrie echt heel lekker en compleet verschillend. Overigens komen er nog wat recepten met pompoen aan (geen soep overigens). Ook heb ik een aantal risotto's staan op mijn blog: risotto caprese, spinazierisotto met geitenkaas, vijgenrisotto en een luie variant v tomatenrisotto – onder het kopje 'aardappelen/groente/VEGA (idd niet logisch – ga ik nog aanpassen bij overgang naar wordpress). Ook staat er nog een risotto onder het kopje Vlees risotto met cantharellen en saucisse de Toulouse en last but not least mijn favoriet onder het kopje Vis 'risotto met mosselen en chorizo.
Op het nieuwe blogformat toch maar een kopje 'PASTA/RISOTTO aanbrengen 🙂 Ik ga nu snel al je mooie foto's bekijken op instagram.
Lisette
november 3, 2015 at 2:37 pmJeetje Marthy iedere dag? Wat knap zeg! Daar heb ik echt respect voor. Bedankt voor je lieve reactie. Ik krijg hier echt ontzettend veel positieve energie van. Heerlijk echt. Ben het helemaal met je eens dat het niet moet gaan tegenstaan, want die kant ging het een beetje op. Heb het idee dat ik nu weer de goede kant op ga……het enthousiasme is in ieder geval terug.
Lisette
november 3, 2015 at 2:56 pmHi Ludo, wat lief dat je de moeite neemt om even een reactie te plaatsen. Leuk ook dat je enthousiast bent over de recepten. Ik hoop dat je ook de recepten die ik vanaf nu weer ga plaatsen er af en toe één uitprobeert. Groetjes uit Frankrijk
Claudia
november 4, 2015 at 6:19 pmBeetje late reactie, was even op zoek naar mijn toverstaf 😉
Malle meid, ik heb je alleen maar verteld wat je allang wist – 1,2 miljoen page views liegen niet, hoor, Venselaar!
Hele dikke kus,
Clau
(a.k.a. de Blogbitch)