French women don’t get fat
Mireille is een Française, die als CEO van Veuve Cliquot al jaren woonachtig is in de VS – je weet wel, dat champagnemerk met dat opvallende oranje etiket. Het boek is ook echt geschreven voor de Amerikaanse markt.
Mireille vertelt haar eigen verhaal vanuit een persoonlijk kader. Ze krijgt vaak vragen hoe ze alles kan eten, lekker champagne kan drinken en toch slank blijft. Ze deelt haar ervaringen in dit boek. De clou is dat je alles mag eten, maar met mate. Een cliché, maar het werkt natuurlijk wel.
Als jonge meid ging zij op ‘exchange program’ naar Amerika en kwam daar kilo’s aan. Bij thuiskomst was de hele familie in rep en roer. Het eerste wat haar vader zei toen hij haar weer zag was ‘tu ressembles un sac des patates’ Oftewel ‘je ziet eruit als een zak aardappelen’. Goh, bedankt paps….Oma stuurt haar vervolgens naar de familiedokter. (ik zei toch – de hele familie – logisch dus dat ook oma wat in de pap te brokkelen heeft) Die dokter moet haar helpen afvallen. Hij draagt Mireille op gedurende 3 weken alles op te schrijven wat ze eet. Op die manier wil hij haar eetpatroon in kaart brengen. Ok – dat principe zie je bij veel dieet-methoden en dat werkt volgens mij ook het beste, want alleen al door het op te schrijven ga je beter opletten op wat je in je mond propt.)
Vervolgens helpt hij haar gaandeweg haar eetpatroon aan te passen, zodat ze kan afvallen. Na de afvalperiode is het een kwestie van bijhouden – die ‘nieuwe’ manier van eten heeft ze sindsdien gevolgd en ze is nooit meer zoveel aangekomen (lees: slank gebleven).
Ondanks het uitgangspunt dat je gewoon moet blijven eten stelt Mireille wel voor om je ‘nieuwe leven’ te beginnen met een soort detoxweekend – een ander woord kan ik er niet voor verzinnen. Ze zweert bij een ‘Magic preisoep’. Je moet preien in grove stukken snijden en koken. Vervolgens moet je een weekend lang kopjes van het kookvocht drinken en af en toe een stukje gekookte prei eten – that’s it. WAAATTT????? Gatver! Dat ga ik dus echt niet doen.
Mireille doet zelf trouwens eens in de zoveel tijd zo’n detoxweekend – gewoon om alles weer even op scherp te zetten. Nou, zij liever dan ik – dank je feestelijk.
Ok: Wat vind ik van dit boek?
Wat mij aanspreekt is dat het geen dieetboek is, maar je wel stimuleert wat aan je eetpatroon te doen. Belangrijk uitgangspunt is dat je ‘gewoon’ moet blijven eten, op dat vreselijke prei-detox weekend na dus. Niet ineens hele andere dingen gaan eten – gewoon kleinere porties van een grotere variëteit. Het is eerder een kwestie van je levensstijl aanpassen en niet een vorm van dieten. Op zich een goed idee en wel een hart onder de riem effect als je wat gezonder wil genieten. Geschikt voor vrouwen (zoals ik) die gewoon een paar kilo kwijt willen en daar niet te veel voor willen laten. Het is vlot geschreven met de nodige dosis zelfspot. Het gaat wel erg uit van clichés. Persoonlijk vind ik dat in dit geval niet irritant, maar juist wel grappig, omdat het zo herkenbaar is als ik naar mijn Franse vriendinnen kijk.
Wil je het ook lezen? Klik HIER om het te bestellen.
Claudia
februari 22, 2015 at 9:53 pmIk denk wel dat je na zo'n prei-detox weekend al blij wordt van een droog slablaadje, dus in die zin zie ik de voordelen wel van een weekendje kokhalzen. Dus ga ik het doen? Duh…. écht niet! Daarvoor hou ik teveel van lekker eten. Niet voor niks zit ik me nu alweer stiekem te verheugen op het weekje bij jullie (hint: saucisse de Toulouse :-D)
Dikke (haha) kus, Clau
Lisette
maart 31, 2015 at 10:35 pmSaucisse de Toulouse – staat genoteerd 🙂 Kus