Culinair leesvoer: Mijn keuken in Berlijn
Een boek van een foodblogger. Ja, dat moet ik als leesfreak natuurlijk even meepakken. Een alleraardigst en vooral lief boek, ik kan niet anders zeggen. Ik hou wel van die achtergrond verhalen. Luisa Weiss, vertelt haar over haar jeugd en hoe ze als twintiger aan het bloggen is geslagen.
Als dochter van een Amerikaanse vader en een Italiaanse moeder, brengt ze haar vroege jeugd door in Berlijn. Na de echtscheiding van haar ouders, vertrekt ze met haar vader naar Amerika, maar blijft altijd heimwee houden naar Berlijn. Luisa heeft van kleins af aan een liefde voor koken ontwikkeld en in Amerika blijkt dat best uitzonderlijk te zijn. Zo koken haar huisgenoten, waar ze als twintiger een apartement mee deelt, helemaal niet. Die vinden haar kookkunsten iets heel speciaals, terwijl zij het als iets vanzelfsprekends ziet.
Wat ik erg grappig vind is dat ze op het idee kwam om te gaan bloggen door Julie Powell. Je weet wel, die dame die alle recepten uit het kookboek van Julia Child heeft gekookt in een jaar tijd en daarover blogde. Inderdaad, het boek is ook verfilmd -Julie & Julia- met Meryl Streep in de hoofdrol. Voor mij is dat destijds ook het startsein geweest. Ik las het boek (ver voor het uitkomen van de film) en ben toen met mijn Cakeproject gestart. Op die manier heb ik mijn eerste, vrij onhandige, stappen op foodbloggebied gezet. Grappig om te zien hoe je soms dezelfde paden kan bewandelen. In het geval van Luisa wees een collega haar op Julia’s blog. Toen ze vervolgens zelf op blog-onderzoek uitging kwam ze al snel terecht bij het blog ‘Chocolate & Zucchini’ van Clothilde Dusolier, waar ik ook dol op ben en al meer dan eens over verteld heb. Kortom, buiten een basisliefde voor koken, hebben we best wat raakvlakken.
Luisa begint uiteindelijk ook haar eigen kookblog ‘The Wednesday Chef’. Waarom ‘Wednesday?’ – omdat op woensdag altijd recepten in de krant stonden, die zij uitknipte om eens zelf te maken. Ze wilde van haar blog een online receptendagboek maken en de naam is een soort eerbetoon aan de krant. Gaandeweg vond ze steeds meer haar eigen stem. Haar blog is een medium geworden om haar alledaagse bezigheden te delen met haar lezers. Het grappige is dat ook zij zich erg verbaasd heeft over alle feedback van lezers en dat ze daar nog altijd zoveel steun aan heeft. Ik vind dat zelf het leukst aan bloggen. De contacten met de buitenwereld. Een soort verlengstuk van jezelf.
Luisa vertelt op een toegankelijke vlotte persoonlijke manier over haar problemen om in twee werelden te leven – Amerika en Berlijn. Op een romanachtige manier beschrijft ze jeugdherinneringen & liefdesperikelen, aan de hand van specifieke kookverhalen en familierecepten
Een feelgood boek voor foodies, die het leuk vinden om het verhaal van een populaire blogauteur te lezen. Geen hoogstaande literatuur, maar dat is de opzet van het boek ook helemaal niet. Ik vond het in ieder geval lekker weglezen. Luisa lijkt me een leuke sympathieke meid en ik ben groot fan van haar blog.
Ben je ook benieuwd? Haar boek is HIER te bestellen.
Kijk ook eens op haar blog: The wednesday chef
