Onze Franse Keuken

Altijd weer een feest om een boek te lezen van één van mijn kookidolen – Nigella Lawson. Wat een prachtvrouw! Ik zou willen dat ik net zo cool, zelfverzekerd en mooi in de keuken zou kunnen staan, maar de realiteit is helaas toch iets anders. Meestal sta ik enigszins oververhit, gehaast en alle spullen op het laatste moment nog bij elkaar graaiend in mijn pannen te roeren. Ook midden in de nacht op een sexy manier de leftovers uit de koelkast opsnoepen is een kunst die ik aan deze pro over moet laten…Tja, de titel ‘Queen of food porn’ krijg je niet zomaar zullen we maar denken.

Ik vind het ontzettend knap hoe ze je als het ware aan de hand meeneemt met haar aanstekelijke verteltrant. Je wilt toch gelijk al haar recepten ook zelf gaan maken? Het leukst is eigenlijk om de boeken in het Engels te lezen. Dan heb je helemaal het gevoel alsof ze tegen je praat. Dat heb ik gedaan met haar eerste boek Hoe te eten – puur leesgenot. Voor de daadwerkelijke bereiding van de recepten is het natuurlijk wel lekker praktisch is om een NL versie te hebben. Een lastige afweging…, maar al haar andere boeken heb ik daarna toch maar in het Nederlands gekocht.

In Nigellissima richt ze zich puur op de Italiaanse recepten. Ze geeft aan dat ze al lang van plan was om een dusdanig boek te schrijven, maar dat ze zich een beetje schaamde bij de gedachte dat zij als Engelse een beetje eigenwijs zou gaan doen over de Italiaanse keuken. Ze wil in dit boek simpelweg laten zien hoeveel Italiaans eten voor haar betekent…Een mooi bescheiden uitgangspunt, dat haar siert. Toch is ze zeker niet de eerste Engelse culinaire auteur, die zich op Italiaans kookvlak waagt. Denk bijvoorbeeld eens aan Jamies Italië – één van de leukste kookboeken van Jamie Oliver.

Het leuke vind ik dat zij ook zelf zegt: “De recepten zijn misschien niet authentiek Italiaans, maar het zijn de recepten die ik kook in mijn eigen keuken.” Om deze uitgangspunten te onderstrepen heeft ze onder andere geprobeerd om de recepten in het boek geen Italiaanse namen te geven. Ze probeert ze niet voor Italiaans te laten doorgaan. De inspiratie komt uit Italië, niet de identiteit van het recept. In het boek tref je dan ook unieke namen als ‘Kip onder baksteen’, ‘Mountain macaroni’, ‘Chocoladesalami’ en ‘Eieren in het vagevuur’….

Ik heb de volgende Nigellissima recepten al gemaakt:
– Bloemkoolsalade
– Pasta rosa met garnalen
…en dat zullen zeker niet de laatsten zijn…..

Voor de ware Nigella fans is dit boek uiteraard ook weer een absolute must have, maar ik moet eerlijk zijn – naar mijn bescheiden mening is dit niet haar beste kookboek. De combinatie Nigella & Italiaanse recepten kan natuurlijk nooit verkeerd zijn, maar het heeft mijn grote favoriet Voor altijd zomer niet van de troon kunnen stoten.

Nigellissima is een leuk op Italië geïnspireerd kookboek met een flinke dosis authentieke Nigella…..